Merhaba, ben Eylül Topal.
Dumlupınar Bilim ve Sanat Merkezi 5.sınıf öğrencisiyim. 2022 yılının Zafer’in 100.yılı olması dolayısıyla “Zafere Ses Veren Gençler” isimli proje çalışması kapsamında yazdığım yazıyı sizlere sunacağım. Öncelikle Zafer’in 100.yılını yaşayan bir genç olduğum için çok mutluyum.
Sizlere, yazımda, 9 Eylül 1922’de Türk ordusunun İzmir’e girmesinden bahsedeceğim.
***
26 Ağustos 1922’de Kocatepe’den başlayan Büyük Taarruz Savaşı 9 Eylül 1922’de İzmir’in kurtuluşu ile sona ermişti. 30 Ağustos 1922’de de Kütahya’nın Çalköy-Dumlupınar çevresinde Başkomutanlık Meydan Muharebesi kazanılmıştı. Yunan ordusu Uşak üzerinden İzmir’e doğru kaçıyordu. Ama bu sadece kaçmak değildi. Çekilirken her yeri yakıp kül ediyorlardı. Yunanlar kaçıyor, Türk ordusu kovalıyordu. Türk ordusu biraz daha ilerledikten sonra köylerden, şehirlerden dumanlar yükseliyordu; evler, tarlalar-her şey- yanıyordu. Yunanlar bizden kaçarken her yeri yakıyorlardı. Türk ordusu tek tek köylere, şehirlere girerken herkes sevinçliydi.
Askerlerden biri girdikleri bir köyde halka seslendi:
“Şimdi sevinmenin zamanı değil, köy yanıyor.” Fakat bu Türk ordusunu sevinçle karşılayan köylülerin umurunda değildi.
Bir kadın “Bırakın yansın, biz gavurdan kurulduk ya, o bize yeter. Allah sizden razı olsun”diye cevap vermişti. Herkesin beklediği an bu andı. Artık zafer zamanıydı, artık bağımsızlık zamanıydı. İşgal bitiyordu. Yanan evler kimsenin umurunda değildi.
***
Ben bu cümleleri ilk duyduğumda çok gururlu hissetim, çok da duygulandım. Bunu okuyan herkes de bana kalırsa öyle hissedecek.Her yer yansa bile vatanı düşünmek, vatanı sevmeyi anlatır. Bundan ben şunu çıkarıyorum; vatanımız iyi ve sevgi dolu ellerde hiçbir şeyde bunu elinden alamaz. Vatanımı seviyorum…
***
Şimdi sizleri Büyük Taarruz’un sonuna götüreyim. Afyonkarahisar’dan başlayan ordumuzun ilerleyişi 9 Eylül 1922’de İzmir’de bitmişti. O gün halk olayı kutlamak için her yere Türk bayrağı astı. Ama şehir içinde hala bazı çatışmalar vardı.
Mustafa Kemal, İzmir’in hemen girişindekiBelkahve Tepesi’ndenşehri izliyordu. Şehirden gelen haberleri değerlendiriyordu. Şehrin tamamen kontrol altına alınmasını bekleyemedi. 10 Eylül’de İzmir’e girdi. Halk onu selamlıyordu.Meydan çok kalabalıktı. Hükümet Konağı’na gidecekti. Çevrede askerlerimiz vardı. Mustafa Kemal Atatürk, yıllar sonra İzmir’ e ilk girdiği günü şöyle anlatmıştır:
“Az kalsın, Yunanlar bizi İzmir’de sıkıştıracaktı. Yenilmiş düşman kıyıcı olur. Belki canımızı da yitirirdik ama zafer kazanılmıştı. Vatan kurtulduktan sonra ölmüşüz ne gam!”
***
9 Eylül 1922’de İzmir’e Türk bayrağı yeniden asılmıştı. Zafer kazanılmıştı.
Şimdi yıl 2022… İzmir’in kurtuluşunun 100.yılı… Vatanın kurtuluşunun 100.yılı… Büyük Zafer’in kurtuluşunun 100.yılı… Kutlu olsun…