Adaletten ayrılan devlet başkanı, idare ettiği milletin huzur ve saadetini temin edemez, bilakis onlara zulmetmiş olur. Malumdur ki, insanlara zulmedenin davacısı Allah’tır. Bir kimsenin de davacısı Allah olunca, gideceği yer ancak Cehennem’dir. Evet, zulüm kadar Allah’ın kahr ve gazabını çabuklaştıracak hiçbir şey olamaz. O’nun intikamına dayanacak kuvvet ve kudret ise hiçbir kimsede yoktur. Allah Teâlâ ile büyüklük/azamet yarışına kalkışan Firavun ve Nemrutların akıbetleri ortadadır. Allah Teâlâ her zalimi zelil; kendini büyük gören her mütekebbiri hakir eder, bırakır.
Peygamber efendimiz buyuruyor ki: “Mazlumun âhından çekininiz! Çünkü onun âhı ile Allah arasında perde yoktur.”
Zulmün çeşitlerini Peygamberimiz (S.A.V.) bildirmiştir:
“Zulüm üç türlüdür:
1.Bir zulüm var ki: Allah onu affetmez.
2.Bir zulüm var ki: Allah onu dilerse affeder.
3.Bir zulüm var ki: Allah onun mutlaka hesabını sorar.
Allah’ın affetmediği zulüm: Şirktir/Allah’a eş ve ortak koşmaktır. Çünkü Yüce Allah “Muhakkak ki şirk, en büyük zulümdür” buyurmuştur. (Lokman Sûresi: 13).
Allah’ın affedeceği zulüm: Kulların kendi nefislerine karşı işledikleri zulümdür. Allah ile kul arasındaki işlerde, emir ve yasaklarda yaptıkları hatalardır. Allah’ın affetmeyip mutlaka hesabını soracağı zulüm ise, kulların birbirlerine karşı haksızlıklarıdır. Allah bunların hesabını sorar ve zalimleri cezalandırır” (Tefsir-i İbni Kesir: 1/508).
Zalim, Allah’ın hiç sevmediği insandır. Zalimler Kur’an-ı kerim’in ifadesiyle Allah tarafından lanetlenmiş insanlardır: “Biliniz ki, Allah’ın laneti, zalimlerin üzerinedir.” (Hûd Sûresi: 18).
Şunu hiç bir zaman unutmayalım ki “Zalimin zulmü varsa mazlumun da Allah’ı vardır.” Hem mazlumun duası ile Allah arasında hiçbir perde olmadığını Allah’ın Rasulü (s.a.v.) bildirmiştir:
“Mazlumun yakarışından korununuz. Çünkü onun yakarışının Allah’a ulaşmasına engel olacak hiçbir perde yoktur.” (Muhtar-ül Ehadis: 5).
Bir millet sadece milli kimliğinden uzaklaşmakla değil aynı zamanda zulme sapmak, seyirci kalmak ve alkışlamakla, zalim devletlerle işbirliği yapmak ve onların zulmüne destek olmakla da tarih sahnesinden silinir gider. Hadisi şeriflerde buyrulmuştur ki:
“Kim bir kişinin zâlim olduğunu bilerek ona yardım etmek üzere zâlim ile birlikte yürürse, İslâm’dan dışarı çıkmış olur.” (İbn Kesir, Hadislerle K. K. Tefsiri, c. 5, s. 2089) “Kim bir zâlime yardım ederse, Allah Teâlâ, o zâlimi ona musallat eder.” (Deylemî; İbn Aslâkir, Tarih) “Bir kimse bilerek zâlime yardım kastı ile onunla beraber yürürse, o kimse İslâmiyet’ten çıkmıştır.” (Râmuz el-Ehâdis, c. 2, s. 445) “İnsanlar, bir zâlimi görür, ona engel olmazlarsa, bundan dolayı hemen hepsi cezalanır.” (Tirmizî; Tuhfetu’l Ahvezî Şerhu Câmiu’t Tirmizî, 8/423)